در این کشور قوانین و سیاستهایی معمولا اعمال میشود که به ضرر آقایان است. سیاست و قوانینی که در بسیاری از موارد متناقض هم هستند. از یک طرف اصرار به کاهش سنین ازدواج و از یک طرف شرایط ازدواج را برای آقایان دشوار میشود. بیخود نیست که شرایط به شکلی شده که جامعه پر شده از دخترانی که آمادگی ازدواج دارند و در مقابل پسرهایی که تا 30 سالگی هم جرئت صحبت از ازدواج ندارند. نتیجه چی شده؟ انبوهی از دخترانی که تن میدهند به کارهایی که نباید... و پر شده از پسرهایی که دنبال روابط نامشروع هستند. و کار به جایی رسیده جمعیت انبوهی از دختران عشوهگر در خیابانها رژه میروند و پسرها هم از خداخواسته پایههای جامعه را فاسدتر میکنند.
از یک طرف گفته میشود که مسئول اقتصادی در خانواده مردها هستند و از یک طرف شرایط اشتغال خانمها را با آقایان برابر میکنند. و چرا نکنند؟ وقتی بیش از 65 درصد دانشگاه را دختران تشکیل دادهاند چگونه میشود توقع داشت عموم این دختران دنبال اشتغال نباشند؟ قطعا پسرها و دخترها از حق یکسانی جهت تحصیل برخوردارند ولی سوال این است که چه شده است که اکثریت دانشگاهها را دختران تشکیل دادهاند؟ آیا میتوان باور کرد که بخشی از پسران علاقه به تحصیل ندارند؟ یا اینکه به موانعی همچون خدمت اجباری مواجه میشوند!؟ خدمتی که باعث عقب انداختن پسرها از مسیر اصلی زندگیشان شده است.
سوال این است که دخترانی که بدون هیچ مانع و دردسری توانستند ادامه تحصیل بدهند و سپس شاغل شوند، در صورت ازدواج حال و حوصله زاد و ولد و فرزندداری را دارند؟ سیاست ازدیاد نسل چگونه عملی خواهد شد وقتی شرایط برخلاف این سیاست هست. حالا که خانمها از شرایط برابر اشتغال برخوردارند پس همچون غربیها قوانین به گونهای وضع گردد که خانمها هم ملزم به تأمین مخارج زندگی شوند. معنی ندارد شلوار سنتی و پیراهن مدرن را با هم بپوشید. معنی ندارد خانمها برای تحصیل و اشتغال مانعی نداشته باشند و در آخر مسئولیت تأمین مخارج بر عهده نداشته باشند، و در طرف مقابل آقایان مانع بزرگ خدمت سربازی را برای تحصیل و اشتغال داشته باشند و مسئولیت تأمین زندگی و ماشین و مسکن و مخارج روزمره را بر عهده داشته باشند. مشخص است در این شرایط پسرها روابط از اساس غلط خیابانی را به ازدواج پر دردسر ترجیح میدهند. مشخص است در این شرایط سن ازدواج بالا خواهد رفت. مشخص است که تعداد دختران مجرد آماده به ازدواج زیاد خواهند شد. و همچنین کاملا روشن است که سیاست تولید نسل موفق نخواهد شد.
یا اینکه خدمت را در حد معقولی کاهش دهند. و اگر نمیشود کاهش داد سربازان را بسان یک شاغل از حقوق و مزایا بهرمند ساخت.
+ این متن در پی اعلام افزایش خدمت اجباری از سال آینده به 24 ماه مکتوب گردید.